052. Zonder titel, Jaap Egmond



  • Genre: Schilderij.
  • Afmetingen: 100 x 100 cm.
  • Creatie: 1980.
  • Media: Olieverf op linnen/doek.
  • Stijl: Geometrische abstractie.
  • Verworven: 1997 Koop.

Pas laat in zijn leven gaat Jaap Egmond kleur gebruiken in zijn werk en gaat hij ook schilderen. Aanvankelijk gebruikt hij kleur alleen om het visuele aspect van een geometrische formule te versterken. Later knipt hij uit deze strenge kleurconstructies fragmenten waarmee hij al schuivend nieuwe composities laat ontstaan. \”Ik heb mezelf altijd tot de kleurlozen gerekend maar gaandeweg waag ik mij steeds verder van huis. Niet alleen wat het kleurgebruik betreft maar ook wat betreft mijn stijl. Ik verlaat steeds vaker het meetkundig abstracte, het worden als het ware abstracte landschappen.”

Op 1 mei 1997 stond in de telegraaf een klein artikel over een expositie van werk van ‘constructivist Egmond’ in het Rondeel in Rhenen. Nieuwsgiering geworden stapte Jan Verhoeven in de auto. Zijn bezoek leidde tot de aankoop van 4 werken waarvan dit er een is. Bij de aankoop was de voorwaarde van Jan Verhoeven dat hij het atelier van Egmond mocht bezoeken en evtentueel de werken ruilen. Het atelierbezoek leidde niet tot het ruilen van werk maar tot de aankoop (ongezien) van alles wat op de zolder van het atelier aanwezig was. Dit is een van de werken die in de zolderaankoop zat.

Jaap Egmond is altijd een natuurliefhebber geweest. Natuur helpt hem zijn gedachten te ordenen, bij te tanken, uit te rusten. In zijn schilderijen geven de wilde, verschoven kleurvlakken een impressie van zijn wandelingen langs stranden en in bossen. Hij vertaalt het licht dat de natuur haar vorm en kleur geeft, naar zijn eigen geometrisch abstracte werkelijkheid. In wezen herleidt hij de natuurwereld tot kleurige planimetrische figuren.

Egmond kon zich vinden in de uitspraak van Herbert Read: “Kunst is in de grond van de zaak een organisch meetbaar verschijnsel. De elementaire geometrische vormen die de mensen intuitief aan hun kunstwerken hebben meegegeven zijn dezelfde als de elementaire vormen uit de natuur. Het logische van de vorm wekt bij ons het gevoel van schoonheid.”

Gedicht Jaap Egmond:

Mijn kleed dat is het water
Mijn schoeisel is het zand
Mijn hoed is de hoge hemel
Het wereldruim is mijn land


Comments are closed.