- Genre: Schilderij.
- Afmetingen: 250 x 375 cm.
- Creatie: 1989.
- Medium: Olieverf op linnen/doek.
- Stijl: Abstract expressionisme.
- Verworven: 1993 Koop.
Dit schilderij is gemaakt naar aanleiding van de ramp met de olietanker Exxon Valdez. De verschrikkingen van olievervuiling worden uitgedrukt in de zwarte met geel besmeurende schaduwen. De zee die zucht onder het falen van het menselijk handelen.
Als Jan Verhoeven bij Erik van der Grijn overnachte, sliep hij in de kamer waar dit schilderij hing. Het was het enige schilderij dat er hing. Jan ging er mee naar bed en hij stond er mee op. Door er naar te kijken op verschillende tijdstippen van de dag/nacht ontdekte ik de vele honderden beslissingen die Erik van der Grijn had moeten nemen om tot dit schilderij te komen. Het schilderij is meer dan alleen een maatschappelijke aanklacht is een persoonlijke verbeelding van een overtuiging.
Tussen 1985 en 199O werkte Erik van der Grijn aan een serie schilderijen over de consequenties van het menselijk handelen op de natuur. Het ongeluk met de kerncentrale in Tjernobyl en de ramp met de olietanker Exxon Valdez inspireerde Erik tot een aantal krachtige schilderijen waarin de vervuiling door het menselijk handelen centraal staat. Uiteindelijk is Erik van der Grijn optimistisch. In alle schilderijen wordt naast de verschrikking ook hoop uitgedrukt: de mens is wel in staat de aarde veel schade toe te brengen maar niet in staat haar te vernietigen.
